duygudan yoksul bir yüreğin
sol gözüyle sen
gözüme öyle yan bakma
bakma işte

güvenimde sen
ifade bozukluğunu doğuruyorsun
ve fırtınalar geliveriyor hislerimizin arasına
bir şeyler eksik etek kalıveriyor
bir şeyler de içimizden de kopuyor
bu tutarsızlığının dik boşluğunda
sevginin son intiharın dayım

şu an da sözün son bulduğu hece deyim
aramıza virgül çeksen de
bari bağımıza koyma ki nokta
ortadan kopmasın mazi
daha geleceği yakalamadık ki biz
gebeyiz biz hala daha bu fani dünyaya

evet güle düşkünlüğüm doğrudur
şu arsız ve ayarsız tutkumda
gözlerime de batırma yaban dikenlerini
dikenin neyse de
hiç değilse benim önümde
nankör bir rüzgara kapılıp da
boş yere de dökme yapraklarını

tek bir güle prangalı şu yüreğimde
saf kan bir duygu debeleniyor
vefa ve saygı görmeyince
umutlarım da çok ıraklarda kalıyor
söğüde mühürlenen kalbimiz
tam da oklanmış olduğu yerden
sessiz sedasızca da kanıyor

özüme bir yer aradığım vakitlerde
sen hiç mi hiç de zaten yoktun
gah ruhumda
gah ta göz önümde silik bir yazı gibisin
gecenin bir zifiri karasında
kim bilir hangi duldasında’sın

şu saniye neden bana taraf dönmüyor artık
bu yanlış saatler de yolumu şaşırdı
o gözler puslu durunca
yol boş
iyiye gitseydi gönül tutkusu
elbette görürdüm seni
bir şeyler olur muydu
bir takım şeylerin sayfaları belki
bomboş kalmasaydı

denizden alsaydı rengini bu ilişki
tüm yürekleri rahatlatacaktı
hem nala hem mıha vuranlar
sen gibi o denli çok ki
çıkarların çarmıhında

hala daha
uygun bir vakit mi beklemekteyim
geceyi gündüz yapan
evet daha hala bir umudum var
hiç değilse son trene yetişeceğinden
sakın ola arkana da bakma

hadi daha hala burada mısın
tez topukla
sakın ha geç kalma anca gidersin…



AZAP...(Kadri Atmaca) 21.08.2020