siz de bilirsiniz
ne zaman gülse yüzünüz
kim bilir kim
hazırlar yaşa gözleri
gerisi

çok iç döktüm suratsız duvarlara
ne sözler verdim kendime
"bir daha asla" ile başlayan

tutamadım

uzandı ellerim
gördüğümde eğik bir baş
toparladı yüreğimin sıcak dili
kırılan umutları
paylaştım pismiş aşımı açla

olmadı

düzelen boyun
kırdı inancımı bel kemiğinden

utanmasam sizden
ben böyle genlerden gelen iyi niyetin!

hiç mi hiç aklıma getirmedim
evet evet sizin gibi
hak etmedim aldatılmayı

bayatlamaz benim duygularım
ki hiç küflenmedi sevgim
dostumu
arkadaşımı
sevgilimi
sahiplendim korkarak incitmekten
****************************
hani nasıl derler?
şiiri okurken sanki sizi değil de kendimi buldum satırlarında...
bu konuda çoka canı yanmış biri olarak bu kadar anlamlı ifade edemezdim inanın...

evet...
dostluk ağızların sakızı olmuş
yeni pişmanlıklara,yeni yıkımlara gebe her daim.
ve dostlar
ben onları yıldızlara benzetmişim eskiden beri
mehtaplı gecelerde varlar
sisli
yağmurlu karanlık akşamlarda
gökte bir yıldız bulamaz insan.
dostlar gibi tıpkı
mükemmel bir şiirdi...
saygı ile...

hiç sevmem;
süzülüp şöyle baştan aşağı
gözlerin buluşmadığı
samimiyetsiz muhabbetleri

yolu cehenneme çıkan o kahpe dostlukları

daha ilk mısralarda başlıyor şiirin güzelliği ve dahada derinliklerine çekiyor , bu şiir keşke daha çok okunsa dedirtti...eksik olmayın