İçimdesin, atamam
Dışımdasın, aynaya bakamam
Kendimden başka suçlu aramıyorum
Sana kızmıyorum bu bitişte
Tükendi sabrımız, süreç bitti işte
Şimdi kirlenecek yeni beyazlar var
O beyazın masumiyetinde geçecek bir ömür
Bakılacak çok mavi var ümitlenmelik
Kızıl manzaralar var hayalleri yeşertecek
Karartılar var gözyaşı gömmelik
Bir sabah sonra mutluluk fidanları görmelik
Suç yılların değil, biz çok sahteleştik
Tablodaki bilanço hep saklandı bizden
Kendimizi çok önemsedik, oysa birer leştik
Uzaklaştık bizi biz yapan her şeyden
Zannetmenin gazabını anlayamadık
Bilenin haklılığıyla çekildik kızağa
Uyanmak istemedik, bataklık tatlı geldi
Gözümüzü açmaya çalışınca oluşan boşluk
Ders kitaplarına girecek nitelikteydi oysa
İçimdesin, susamam
Dışımdasın, insan içine çıkamam
İki kişi bir olduk, izledik bu çöküşü
Ve yavaş yavaş ölüyoruz galiba ikimiz de
hatırlama beni, üzülme boşa
Ben sadece bu fani dünyaya çok güvendim
Bir masumiyet hikayesi yaratmak istedim
Masum olmayan biriyle...
Avokadoyla portakallı ördek yapmak gibiydi
İlk bakışta farklı
Aslında zaman kaybı
Günün sonunda iki ölü, iki yaralı