Hayata her an gülümse, içini bir heves sarsın.
İnsanlara öyle gülümse ki, güneş kıskansın!
Adını yaz gökyüzünün tüm derinliklerine.
Üzerinde gezdiğin toprak seninle gururlansın!
Güzel sözler söyle, dudaklarında güller açsın,
Ne kadar çaresiz olsan da, hayata hiç küsme
Küsmek çare değil, anlat ki herkes seni anlasın
Kederler, elemler, çaresizlikler hayatında olmasın
Çek ipini kederlerin, varsın darağacında sallansın!


Limitinin alabildiği kadar insanları sev ve sevil,
Bırak o zaman bu dünya mutluluklarla donansın
Dün geçti, yarın belki! Bugününü yaşa gönlünce;
Göreceksin ki o zaman neler, neler sığacak ömrüne
Bir gülücük fırlat gökyüzüne, yağmur olup yağsın
Varlığın hep umut olsun, insanlar şapka çıkarsın
Öyle mutlu gözlerle bak ki yeryüzüne neşe saçsın
Sen insanoğlusun mutlu yaşamayı hak ediyorsun
Öyleyse; Hayata Gülümse; Hadi ne duruyorsun?


Ferhat GÜNAYDIN
Emekli Öğretmen / Şair - Giresun

Not : Serbest şiir denemelerimden.