Bütün ruhlar sakinken, kızıllaşan akşamda
Şimdi bütün duygular, yanık yanık hüzzamda

Zaman uyutamıyor, asrın koyu rengini
Ateş avutamıyor, nefsin çetin cengini

Günden güne değerler, teker teker soluyor
Kaygısızca yalanlar, âlemde can buluyor

Çıldırıyor geceler, yarın hiç yokmuş gibi
Kalplere yerleşiyor, hüzünler dizi dizi

Halbuki kanatlansak, ışık selam verecek
Farkında olsa ruhlar, akşam çiçek derecek

Göklerden rahmet yağıp, kalpler huzur bulacak
Kar düşen gönlümüzde, beyaz dünya olacak

Kandil cana akacak, ışık aşka bakacak
Katranlı yüreklere, daim Yunus akacak

Çıra değil miydik biz, zaten yanıp tutuşan?
Neden olduk ey neslim, zehre kanıp tutuşan?

Hadi durma dön yine, ışığın etrafında
Varlığınla olma hiç, yalanın tavafında

Kırılma zamanında, doğmamış sabaha ak
Hasret inleyen neyden, yanık segâha bak

Hüsranların gidecek, canında güller bitecek
Şenlenen bahçenizde, hep bülbüller ötecek

İçinize dolacak, Nesimi’nin rüzgârı
Gökyüzüne ağacak, Mevlânâ’nın çınarı

Doğacaksınız böyle, baykuşlar ötmeyecek
Artık ocağınızda, zifirler tütmeyecek

Yüreğinizde farklı, iklimler oluşacak
Hislerinizde yeni, mevsimler buluşacak

Dolaşın ışık ışık, umut tüten yerde
Kır kururunu hemen, ol yıldızlı seferde

Koş durmadan ey neslim, derman bitene kadar
Yar nefsin zincirini, ömrün yitene kadar

Nasihat deme bana, benimkisi tavsiye
Rabbim daima versin, hep manevî hediye

Tomurcuk aç sabaha, gülün güllere ağsın
Üzerine Yaradan’ın, rahmet yağmuru yağsın

Durmaksızın hep tutuş, tıpkı Pervâne gibi
Saadetten dökülsün, yaşların dizi dizi