manolya tutsağı gözlerimle
baktım bugün sana
kuzey ışıklarının ahenkli renginde
doldun taştın umutlarıma
Afrodit güzelliğini içtim kana kana
aşkın bereketli gür çeşmesinden



her yanım umut, her yanım bulut
göklerin göğünde İrem bahçelerimi aradım
Everest’de bir rüya gibiydin
kesildi birden nefesim
her okyanusta iç denizim
seni içtim yalnız seni, lirizm duygulardan
çöle düştüm Mecnun umutlarımla
sendin belki de üstümde o beyaz bulut



çok çalıştı şairler yolumuzu kesmeye
Molla Kasımlar bile geldi bizi görmeye
birde cehennem kayık-cısı Haron vardı
asırlardır süren aşkımıza
kıskanç kıskanç edalarla bakan



nihayet aştık gelen bahar
servi simin goncası misal
boz kırlarımın gülü açtı gelincik çiçeklerim
bir tarihe mal oldu, aşkın göz yaşları
kurutmalılar oysa beni bende
bir ırmak, bir nehir aktı
yıllarca gözlerimde adı "Asi"
eyledim bende seni kendime vasi
ey şair ! Ruhunu da alda gel
kelamın gülden de gül olsun
rengin de kırmızı canıma okusun
kefenimi de dokumacı kuşlar dokusun
sen Adem ile Havva’nın
Habil Kabil evlatlarısın
bozma alemin gül neşesini
ben daha doğarken ağladım
aşkın bahçesinde gülmekte ne?
ben ağlayanlarla hicret ettim
Yusuf kuyularında şükür çilesi çektim
Züleyha bilir derdimi
o da bilir, benden zavallı halini
aşkın kör bıçağı kesmişti güzel elini



sonu bende yolu taşla
ezdin hemde gülü taşla
tozma güle dalı taşla
seni özde ben severim



sen; sen ol, Mevlayı düşün
iyiliklerle olsun her işin
akmasın seninde mübarek göz yaşın
bende ki aşk; kemali senden de öte
geçmişim aynalarda çoktan kırık
rüzgarım saba
şarkılarım hüzzam
ağıtları yine sen



bir ben bileyim birde sen
aşk keremdir ilhamı da sen

bildin mi ya "ASİ"


02/07/2020 ANTAKYA