Elin cenaplığı tamam da beyim
Sırrın, yamanlığın hikâye imiş
Şehir ki mezarlık, virane köyüm
Varın,harmanlığın hikâye imiş.

Oğlunun şerrinden eminse ana
Boşuna değildir kurduğu bina
Yönümüz onadır, gidiş de ona
Sisin, dumanlığın hikâye imiş

Gerisini dersem zoruna gider
Seni utandırır arına gider
Susayan sülükler kuruna gider
Kaşta kemanlığın hikâye imiş

Aldığın nasihat, duyduğun yazık
Yeter kendine gel, yediğin kazık
Devlet kütüğünde sicilin bozuk.
Sözün, kirmanlığın hikaye imiş

Umudu yitirmiş gözleri mıhta
Akşamlar feryatta, geceler ah ta
Yavru kan içinde, baba çarmıhta
Aşkın fermanlığın hikaye imiş

Orda sazın asıp asma dalına
Orda can veriyor elif yoluna
Gurbeti yeğledin Sümman kuluna
Senin Narman’lığın hikaye imiş

Tanrı dağlarından inmişsin düze
Hoyrat bakışlarda gelmişsin göze
Sevda ki ne sevda olmuşsun bize
Derde dermanlığın hikaye imiş.


Cenap: Onur
Kirman: Kale,hisar
Ferman: Buyruk
Keman:İnce,düzgün kaş
Narman:Erzurum’un bir ilçesi

Zülfikar Yapar Kaleli