"Kars’a giderim Kars’a
Ağam ey çavuş ey dön geri bah
Çavuşa da dadaş bir geri bah
Kandili kandili kandili yar yar
Sallama çavuş mendili yar"


müzik öğretmenimiz subay karısıydı.
kış akşam karanlığına son dersimizdi.
ardahanlıyız ve kars türküsü öğreniyoruz.
göğsümüz kabarıyordu.
ağzımız yüreğimize kılavuzluk ediyordu.
çocuğuz ve öğrenciyiz:
tempo tutuyor, dıngıdı vuruyorduk.
türküyü cavidan söylüyoruz.
çünkü civanız!
paydos, ders hitama erdi.
ardahan yollarına döküldük karagöl’den.
sokak lambaları belediyenin fakirlik sembolü;
kör ışık alatura yanıyordu.
haftaya sözlü olduk.
dört kız arkadaşımızla yedi erkek,
hariç; hepimiz sınıfta kaldık.
başaramadık!
yerel bir türküyü seçmek basireti gösteren öğretmenimiz,
profesyoneller halidir.
mazimizden elimizde nafiledir:
fotoğrafımız, teyp kaydı, ve döküman.
varsın... yok’sun!
bu şiir baki kalsın hoçum!..

yalçıner yılmaz
960toki
çanakkale
27-06-2020