Engin ovalar gözümde
Bir uçurumun kenarında
Seyrediyorum;
Göğün maviliğini
Öylece kalıyorum sonsuz kederler içinde
Uzaklarda bıraktığım anılarda
Güneşli uykulara dalıyorum
Geçen yılların sonunda
Acıların külleri
Serpilir yüreğime
Tütün bastım kanayan yarama
Kırılan bir aynada görünür yüzüm
Anlamsız;
Herbir parçası ayrı
Yitip giden bir aşktı geriye kalan
Zavallı kimsesizliğim biçare
Sonbahara denk geldi açan çiçeklerim

Uykunun kollarında dalıp giderim
Dümensiz gemiyim hatıralar denizinde
Sevginin aynası gözlerin
Ruhuma işler;
İncebir sızın
Biryerlerden süzülüp gelir
Tarifsiz uzakla bakışmanın hazzı
Çekildim dağlarıma kara kışların ayazında
Yalnız bir ağaçım rüzgarla dertleşen
Bir eksiğimiz yüzümüzde gülüşümüz
Kendi karanlığımda;
Bir türkü dolanır dilime
Acıtır;
İşler yüreğine
Yalnız dökülen gözyaşları
M.Can ÇANAKKALE