Yalnızlık bıktırdı bezdim hayattan
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım
Bu gidişle bu can geçmez sırattan
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım

İster bahar olsun ister güz olsun
Halden bilen olsun gören göz olsun
Gün akşama döndü biraz tez olsun
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım

Ne para isterim ne pul isterim
Ne saray isterim ne çul isterim
Çiçeksiz de olsa tek dal isterim
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım

Doğmuyor güneşim her günüm gece
Düşlerim karışık zorlu bilmece
Takatim kalmadı yıldım iyice
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım

Mahyalar üstümde es vermiyorlar
Duvarlar susuyor ses vermiyorlar
Aynalar dünümü göstermiyorlar
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım

Dünyam tiken oldu batıyor sanki
Nere varsam itip atıyor sanki
Aklım bir hoş oldu, yitiyor sanki
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım

Gelenler sırayla, giden sırada
Yaşayacak kaç gün kaldı şurada
Yalvarırım bahtım ermez murada
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım

Söz dokunur oldu sinem almıyor
Bir tarafım yarım tamam olmuyor
İçimdeki boşluk onsuz dolmuyor
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım

Kabul et duamı garibi sustur
Yaşadığım hayat hepten kâbustur
Yalnızlık, yalnızca sana mahsustur
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım

Sazlıksız göllere inmiyor suna
Mutluluk benimle gelmez yan yana
Bilal’ım boşuna yar demez sana
Canıma bir yoldaş gönder Allah’ım... Bilal KARAMAN