TÖRENİZ BATSIN

Sana derim sana, yetmişlik damat,
Çocuk gelin olmaz, bu nasıl töre?
Daha yaşı dokuz, olmaz ki avrat!
Acı çeke çeke, göz göre göre.

Gelinlik kuşağı, çocuk belinde,
Salya sümük yaşı, gamze selinde,
Bez bebek oyuncak, henüz elinde,
Seksek seke seke, kul oldu sabî

Girdiler gerdeğe, bir akşam üstü,
Sabi çaresizce, kadere küstü,
Hamile kalınca, geğirip kustu,
Boynu büke büke, pul oldu sabi

Dede gerdek olmaz, tüysüz toruna
Çocuk gelin m’olur, yazık yavruya.
Biri çare bulsun, köklü soruna,
Kanı aka aka, kül oldu sabî.

Gelin kondu adı,yavru humaya,
Anne dedi evde, büyük kumaya,
Gün perşembe koca, yundu cumaya,
Dişi sıka sıka, zül oldu sabî

Üç yıl sonra karnı, burnunda gebe,
Çağırdılar köyden, cahil bir ebe,
Yumdu gözlerini, anneyle bebe,
Canı çıka çıka, öl oldu sabî.

Yaşasaydı çocuk, kundak belerdi,
Oğlum oldu diye, biraz gülerdi,
Makuz talihini, kısmen delerdi,
Yere baka baka, yel oldu sabî.

Bu nasıl çıbandır, nasıl bir siğil?
Kır cahil nefsini, İlime eğil,
Sakine de der ki, bu kader değil,
Ağıt yaka yaka, del oldu tabî.

15.03.2020/ S.Argun