2
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
586
Okunma
(Sevdaların ortak kaderi)
Zıt elektrik yüklü, iki kızgın buluttuk,
Şimşek şimşek çaktık da, hep yağmuru unuttuk.
Susuz geçen yıllarda, gülistan susuz kaldı,
Sevda bir gonca güldü, biz dalında kuruttuk...
Sevgi hüzün getirdi, hep mutluluk yerine
Hep sığda yüzdük, gitmek yasaktı pek derine
Hayâl bile kurmadık mutluluk üzerine
Birbirimiz için biz, umutsuz bir umuttuk...
Sevmek yetmezmiş meğer, aşkı yaşamak için,
Rüyayı, gecelerden güne taşımak için...
Sebep biz miydik, yoksa, kader mi, bilmem n’îçin,
Biz, sevdayı, uykusuz gecelerde uyuttuk...
Kâh kıskançlık, kâh inat, kâh tutulmayan sözler,
Birbirine sevgiyle ve kırgın bakan yüzler,
Sevgiyi, pınarında hapseden nemli gözler...
Önce öldürdük aşkı, sonra, yasını tuttuk..
Ünal Beşkese (2015)
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz