Penceremden biteviye akan
Güz resimleri
Kalbimi hüznün kazanına yuvarlayan
Bu demirden yolculuk
Karıncalanan yerlerim ah
Ah kaşınan gençliğim
Şarkıların kesiyor oluşu
Şiirin önünü
Evet bütün bunlar
Bir akşam yalnızlığının kuşlara
Öğretemeyeceği erdemler
Ka(y) nayan yaraları
Fokurdayan azapları
Anlatmaya yeterli değilse de
Lekesiz bir ılıklık sunar
İnsanın tarihine
Ki bu tarih;
Kalp,kaba,tasnifsiz
Ruh yoksunu kelimelerden
Yazılmış gibi durmasa
Tünel karanlığında bile
Anlamlandırabilirdi flu bir şiiri

Ey başaklarla otalanmış kederim!
Ey toprağa karşı kışkırtılan gençliğim!
Ey aklımın karıncaları!
Bırakın
İçime hüzünbaz yolculuklar salmayı
Vazgeçin kederimi raylandırmaktan

Penceremden biteviye akan
Güz resimleri
Tünellerle kesilen aydınlığım eyy! ..
Beni durdurmaya yeltenmesin sakın
Yortu günleri.
Kaçak,kırık,müsrif bir güneşe
Akıtmasın sellerimi

Karartısız gölgeler gibi içimde
Güzün yalnızlaşmış sihri var
Mataralar dolusu yağmur içmeye
Ne gölgemin
Ne aklımın
Mecali var
Yalnız bir adımlık mesafeleri
Korkusuz geçmeye ayarlı saatlerim...



18 Kasım 2006

Şükrü Özmen