Bir alev topu düşer, güneş ufka koşarken…
Gelmez aklına asla, neymiş servet-i saman!
Çok duygulanırım ben, şavkı suya düşerken!
Köze su serpmiş gibi, kararıp kalır zaman…

Mahzunlaşır gönüller, gün batarken akşamla…
Dökülür gözlerden yaş, ıslatır damla, damla!
Nereye varır insan, böyle acı ve gamla?
Gamdan azat olmuyor, garip gönlüm tek bir an…

Hüzün dolar sineme, dalarken güneş suya!
Bir renk cümbüşü çıkar, yanı/yormuşça güya!
Şarap rengi akşamlar… Görmek istenen, bu ya!
Ayrılmak mümkün mü hiç, çıksa hakkında ferman…

Kızılın tüm tonları, yayılıyorken al, al…
Gönülden bir ses gelir; “gitme sakın böyle kal!”
Gömülürken gün suya, şaşar insan bu ne hal?
Artık, koyu lacivert olmuştur bütün umman!

Ya Rab bir şevk geliyor, dokunduğun her yere!
Seyrediyor kulların, göğsünü gere, gere!
Neden şükretmez insan, hem de göz göre, göre?
Tükense de takatler, can bulur nice derman…

Karaman-2020/06

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Eskileri anarım Halil Şâkir yazanda,
Bir tarafta Karaman, Antalya diğer yanda.
Akdeniz ışıl ışıl, Yunus var bu mekânda,
Böyle sath-ı mailde fikir olmaz mı harman?....................................Aksakal

Dans ediyor dizeler imrendiriyor üstat
Hüzün, neşe, imge, aşk bu ne hazdır bu ne tat
Okusun dünya alem görsünler edebiyat
Sırt sırta vermişiz biz Arslanköy’le Karaman.................................şiir yıldızı

Bozkırda gün batımı başka derdim bambaşka
Derdim de ne göreyim üstad koşuyor aşka
Kaplamış göğü tek renk güneş varırken ufka
Geç git vakit şimdi an bir denizi kehkeşan............................Tülay Bostancı

Arada bir eserken bana da sevda yelin
Göklerimde açsaydı veda kırmızı gülün
Ahımı görüp görüp gelseydi birde yolun
Bir gönül ateşin de yanardı çoğu zaman...................................Ahmet KARA