Bir çizgi daha çektim gün biterken
Düşünmeden tereddüt dahi etmeden.
Aslında günle birlikte sende bitiyordun.
Ve sen bir daha gelme.
Unuttum çünkü bu kaçıncı yalanın
İyisi mi sen gelme bir daha olur mu sil at beni de senden!
Zaten sensizliğe alışkınım
Yokluğunda bakıp hasret giderdiğim resimlerin vardı
Artık onlarda yoklar yırtıp attım hepsini..
Bitirdim bütün umutlarımı,
Şimdi dilimde bir şarkı var beni anlatan..
Dinliyorum arada bir
Hüzün çökünce de atıyorum kendimi bir yerlere,
Düşünüyorum işte.
Sonra bir günün daha üstüne çizik atarken.
Biterken gün güneş solar.
Çöker karanlıklar her bir yana.
Kaybolup gidersin o karanlıklarda
Tükenirken umutlar daha kaç çizgi var çekilecek
Ve sen hangi yalanın kurgusunda sın şimdi kim bilir.
Övünmekten vazgeç artık.
Yıktığın la övünme!
Bırak viran kalsın ve kanatma kabuk tutmuş yarayı..
İçinden gelen sese kulak ver,dinle orayı..
Orası öyle yüce bir dağ ki erişemez başkası,
Otur aynanın karşısına bak kendine bir zaman,
Sonra kır aynayı darmadağın et
Yıkılan umutlarda arama artık kendini,
Tükenirken bir güne daha çizik çekiyorum.
Yerdeki ayna parçalarına bak kaça bölünmüş sün.
Kırık parçalarda gör kendini
Her parçada ayrı sen olacaksın!
Kendi hikayeni okuyacaksın,geçmişten bu güne..
Ve sen beni asla unutmayacaksın
Ayna bendim
Sense aynadaki yırtık resim
Bir günü daha çizerken.

Mehmet DEMİR
04.06.2020 AN"KARA"