böğrümde bağlı kalan ellerim
bak da gör tir tir titriyor
maziyi bohçalayan bir yürek sızısı ile
canından bile sakınıp da sakladığının
hırs közünün ortasında azapta kalakalmış
her tür fitne ve fesat da tezgahlanıyor
biçare gönlümün gölgesinde

başa kalkan tutarsız kinayelerle
her heves kalp kırıklığı ile tepe taklak
neye nasıl yanayım ki
umutlara uzanan merdivenin çürüklüğüne mi
yoksa yetim kalmış her bir şeyin çökmesine mi

o sunturlu sözleri var ya
sanki de koskoca bir gülle

çarptıkça kalbin cidarına yürek parçalıyor
foyaları köşe bucak kaçışta
kuytular da karanlığının bekçisidir nankörlükler
aslı başka makyajlı başka tür çabalarda
gerçeklerin üstü kapatılıyor boyalarla
biçare gönlümün gölgesinde

gönül seli çılgın iken
elbette ki köprüsüz olmaz vuslat
siyahi renge bürününce duygular
kirli gri oluyor yaşam

Kafdağı kadar ırak
atıldıkça her adımda da kuruluyor tuzak
gün gibi aydınlıklar da ihanet kokuyor
biçare gönlümün gölgesinde

dön yönü tornistan
hiç iflah olmaz ki bu hastan

niyeti kötü
gözleri yüksekte ise ruhsuz kadının
hele ki karakteri de düşük ise
bize umutları ertelemek kalır bir başka bahara

yani bir gönlün mayası tek
diğerinin varsa mayada maymun iştahı
kokuşup da duruyor duygu ve hisleri
nafile ve boş kalacaktır bu aşkın ahı vahı
biçare gönlümün gölgesinde

unut hemi

yaza kıtlık mı girdi
güllerde kökten tükenmedi
bırak da o gömülürken dikenine
sen başka bir gülde şakı bülbül niyetiyle

elbette ki toprağı ak pak olana
yakışacaktır gülün en elası

muhakkak ki o fitne yüreğine kördüğüm oluşta
saplanacaktır hinoğlu hinliğinin belası
gayri
ç
ı
k
da git artık
bir hissen yok ki bir biçimde
biçare gönlümün gölgesinde...


AZAP...(Kadri Atmaca) 07.06.2020