1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
590
Okunma
Yalnızlık zifiri bir sessizlik
Tekrarlanan bir ezgi gibi,
Bellekte.
Ay dedeyle konuşan çocuk nerede,
Yıldızları avuçlayan,
İyi gelir geceyi delen yalnızlığıma.
Efkarlı olduğum doğrudur
Varlığın yokluğunda ki özlem
Boşuna değildir
Çizdiğim resimler
Çizdiğim resim bile ölü değil,
Ne de çizen kalem:
Tutan ellerim hayat verir onlara,
Ses olur dokunduğum notalarla!
28 Mayıs 2020
Hüseyin Taşdemir
5.0
100% (8)
Cevap Yaz