Ruhu şuh güzeli !

Güzellerin bir gül kadarlık ömrü olurmuş
Göremeyen gözlerin laneti sivriltmiş gün geçtikçe bileyerek dikenlerini

Onlar başkaydı
Hiç bu dünyaya ait olmamış gibi durana bakın
Hiç yaşamamış kadar gri duvarını şehir sütunlarının
Bunca kir yüzeyin ortasında saf ve duru
Baktırdıkça kendine sevgi çiçeği
Gönülde kurumaya mahkum kalırdı

Onlar yastaydı
Kaçamadı bu kör düzenin eteklerinden
Nefret gözlerinde teni süzülürken hastalandı
Hangi ilaç deva hangi nazar zehir bilemeden
Geçti ömrünün en güzel genç yılları

Mirastaydı düşünceleri
Kırıntılarını topladı üç beş sevimsiz ateş karıncası
Toplarken yakardı
Kin kustu hin kustu sürdü girdabını eliyle hücrelerine
Çok çalıştı hırs çalıştı
Elde etsede günün birinde güzelini
Ruhunu asla satın alamazdı!

Güzellerin adı hiç yazılmadı bu yüzden
Kara kapaklı tarih kitaplarına
Öyle güzel hikayelerde eş bulamadı çünkü hiç kendine
Her güzelin bir kusuru olur derler
Kusuru sahip olamamasıydı gönül kirliliğine
En kötüsüde kıskanç bir mil ahtı üstünde
Kelepçeledi olurunu, bedenini
Onu anlatan sözcüklerini kilitledi düğüm düğüm

Şimdi çok uzakta bir kukla arar bendine yeniden
Olmasını istedikleri gibi aynasını düzenler
Sahtelikler çizer alın hamuruna
Yol buldurur dişi karınca yuvasına
O güzeller güzeli örümceğin ağına düşmeden
Getittirilmesini emreder

Elinden çekerler
Eteğinden
Saç tanelerinden
Sonra silkelerler
Sersemletirler
Morlar vurup göz altına
Yıldırıp hayallerini
Değiştirerek istedikleri kadar kimliğini
Yaklaştıkça yakınlaşır
Tüm bedenine sahip olurlar belki birgün
Ama ruhuna asla!