Üstada sormuştum bu dil nicedir
Sen de deliliğe vur dedi bana
Cümlenin kökeni harftir hecedir
Sen de bu noktada dur dedi bana

Leylanın ardından nasıl gideyim
İçimdeki kalbi nasıl güdeyim
Çok soğuk esiyor nasıl edeyim
Sen de ateşte yan kor dedi bana

Aldım valizimi göçtüm yurdumdan
Rüzgarına kaldım koştum ardından
Semaya uzandım geçtim derdimden
Sen de dalından düş yer dedi bana

Gözlerim hep yerde gezdim kaç yıldır
Neyi görsem ona yordum her bıldır
Ay karardı her dem ufuk kızıldır
Sen de kendini bil er dedi bana

Sıktım yumruğumu bu iş bitecek
Benim çektiklerim kime yetecek
Silahı kuşandım o da ötecek
Sen de alem oldun kör dedi bana

Üstadım açık de ne anlatırsın
Otuz yıldır söyler hep dinletirsin
Türkü türkü derdini inletirsin
Sen de bir garibi sar dedi bana

Çulum yok çulsuzum nasıl olacak
Saraylardan çalsam mahpus dolacak
İyiler kaybeder kötü n’olacak
Sen de Hallac eyle dâr dedi bana

Bilemedim gün mü doğdu dünyama
Sevdamızda yama üstüne yama
Gönlümüz kurudu göz aktı ama
Sen de deryalara sür dedi bana

Dalgasını geçtik kalpte ağrının
Aşıklara küfür eden çağrının
Tufanını gördük koca Tanrının
Sen de defterini dür dedi bana

Üstadım anlamam bu dil nicedir
Deliye veliye her dem gecedir
Bu işkence garip bir bilmecedir
Sen de yâr kalbini yar dedi bana