Bir gece yarısı topladım küfürlerimi
defterimin sayfalarına…

O küfürleri
şiirler gibi bir yazabilsem,
gün ışığı
karanlıklara düşmeden…

Çünkü;
vakit çok geç sokaklar karanlıkta
ve
uzakta kurşun sesleri
teker teker geçiyor sanki bir hizada…


Ayrıca;
Saat bir’den
sonra
gölgeler yağmuru başlamıştı,
düşmeye pencerelere…

Karanlığın içinde
neşeli
parçalar çalıyordu,
rıhtımı döven dalgalarla beraber…


Toprak nefes alıp veriyordu..
bulutlar ağlamaklıydı…

Adımlarım giriyordu
bir salaş
bar kapısından…


Gölgelerim,
Gölgelerimle beraber…

Her akşam
böyle mahsun
bir şekilde
arkamda kalıyordu..
gecenin karanlık sessizliği…


İçerisi böyleydi…hüzün kokuyordu..
Hava ve masa
bir de senin yüreğinin en derini…

Belki yorgun
belki düşünceliydin…


Gün ışığı karanlıklara düşmeden bitirmeliydik
Şiirlerimizi…


03-06.01.2020 / Bayram Köse