Dinle beni ne olur uzakların türküsü;
Hasrete yakışmayan bir vuslatın öyküsü…
Acılarım diz boyu umutlarım firarda;
Buz tutan hayallerim tam ölecek kararda…

Parmakların yanacak ellerime dokunsan;
Kim istemez gönlüme ezan olup okunsan…
Bilirim bilmezliğim “aman be” uykusudur;
Oluk oluk yaş akan bir sevda kuytusudur…

Beynimde yokluğunun şaha kalkmış atları;
Paramparça sabrımın tane tane hatları…
Bir merhaba, nasılsın iki tatlı söz işte;
Aynalardan davacı şu kırışmış yüz işte…

Matem rengi siyahı mendilime bulaşan;
Kimbilir… Bir intihar hayalimde dolaşan…
Gezilmeyen cadde de sokak da geziyorum;
Buğulanmış camlara bir hiçlik çiziyorum…

Tamam desem sus desem biliyorum, yetmiyor;
Yokluğun başa bela, sürgün etsem, gitmiyor…
İki sözden birisi, mutlaka sana dair…
Bakışların, gözlerin, dudakların vesair…

Kirpiğimde saklanan keyfe-keder tayfası;
Kapağı açılmamış bir romanın sayfası…
Yokluğunun varlığı dilimde ayet ayet;
Af olmaya muktedir gebe kalmış şikâyet…

Emanet bıraktığın ne varsa atacaksın;
Hüzünler çöplüğüne beni de katacaksın…
Kırılmayı unuttum kırılmam tasa etme;
İçimde bir çocuk var bir görsen yeni yetme…

Düş kızı okunmamış mektuplarda saklanan;
Bir damla gözyaşıyla ara sıra yoklanan;
Umut dolu kervanın belki son çobanıyım;
İçine ömrüm dolmuş sevdanın çıbanıyım…

Ali ALTINLI – 21.05.2020
Saat: 02:06