SE ( Nİ ve YO RUM )

Beceremiyor musun?
İyi davranmayı
Çünkü iyi davranmak bir sanattı
Çok çok öncelerde...

Cesaretin yok mu aşka
Elinden gelen sadece gönül koymak mıydı?
Onların yeri taş altında ezilmektir!
Taşlamak değildi sevenleri.

Uzak bir köşenin tekil yabancılığında
Kimdin sen? Bu hederler neden di?
Niye gelmeyi diledin sevmediklerin içine
Neyi gizledin hiçine bu bedende?

Üzülmüyor mu sanırsın
Görmüyor mu anlamıyor mu?
Kendini baş tacı ettiğin bu küçücük evrende
Yerin daha ne kadar büyük olabilirdi?

Zaman azalıyor güneş altındakilere
Sözcükler sıralıydı hep
Bu düzen di böyle ve böyle olması gereken
Ruhunu teslim ettiğin hangi gezegendi söyle!

Poyrazın hafif acı bir kokusu vardı
İliklerinde bir bölgede cereyan eden
Şimdi kapamış tüm kapıları perdeleri
Nasılda nefeslenmeyi beklerdin tepelerden

Hangimiz tuhaftık yabancı?
Anlıyorken birbirimizi bir okadar uyuşmaz
Sayıp döktüren damlacıklar gibi alından
Şansız bir gonca bu dört bir tarafı düşman ve asla buluşmaz.

Bir haberciliğimiz kaldı üzerlerimizde
Etkileşimliydi ve sorumlu her yaptıklarımız
Doğru olanları bilmiyorken sende
Tüm doğrularımı sana aktarmanın anlamı neydi

Vücut bulmak ve şükür
Değişen bir kimlik ve irade
Aynı gözler apayrı bakışlar
Farklılıklarda buluşmamız bir tesadüf mü sence?

Heceleyemiyor musun?
Seni seviyorum demeyi
Elbet hayat böyle güzelleşirdi
Tüm asır ve gelecekte...