Gülümse biraz!..
Yakışıyor sana gülüm!
Hadi gül
Ne olursun!..
Gül ki?
Tebessüm yay, neşe saç, okşa ruhumu
Sevgiyle donat,
Heyecan sarsın dokumu
Gül ki?
Güller sana özensin.
Mah yüzüne süs veren,
O gamzeler yok mu?
Çukurlaşsın da
Alsın kıvrımına “sinim” olsun.
Gömülmek isterim içine,
Koysunlar da beni
Daim kalsın bedenim,
O güzel mahzende
Sen gülünce yayılsın cismim,
Cemali çehrende.


Sen gülünce;
Gonca gül gibi açılıyor
Gökyüzündeki yıldızlar gibi saçılıyorsun
Öyleyse;
Allah aşkına gülsene?
Söyle ne duruyorsun?
Yağmur ormanlarına benziyor görüntün!...
Dalıp gidiyorum.
Seni seyrederken
Bazen;
Öyle oluyor ki hülyalara dalıyorum!..
Dağların zirvesinde ki bir yaylada
Kıvrım, kıvrım uzanan platoları seyreder gibi
O ihtişamla seni seyrediyorum.
Nasıl?
Güneş o yamaçlara vurduğunda
Işıltısı etrafı ahenge boğuyorsa;
Seni seyrederken,
Dikkatimi çeken bir şey oluyor
Gülümsediğinde;
Gözlerinin içi de gülüyor
O ışıltı;
Çehrendeki kıvrımsal çizgilerde birleşince
Sözünü ettiğim,
Vadiyi hatırlıyorum.
Neyi istediği mi biliyorsun?
Hadi bir gülsene!..
Daha ne bekliyorsun?


Ben bu güzelliği seyretmeye doyamıyorum.
Seni;
Tebessüme boğup güldürmek için ne yapayım?
Söylesene?
Gönül mü istersin?
Al senin olsun!..
Yürek mi istersin?
O zaten sana çarpıyor.
Sağlık mı?
O sende fazlasıyla mevcut
Saadet, mutluluk, huzur mu istersin?
Bunları ben, bir arada hiç görmedim ki;
Çok iyi dostlar,
Fakat bir kişide tamamı yoklar
Sen sahip olduklarına şükreyle
Gülüm!
Hadi artık yalvartma beni,
Bütün biriktirdiğin sevinç neşeyle
İçten duyguyla coş, geç karşıma
Gönülden vererek sun bir buse!..
Hadi GÜLÜMSE!...

OZANMERDAN/ALİ BİLECEN