HAYAT EVE SIĞDI, BEN SIĞAMADIM
Ağaçlar sokaklar, dışarıda kaldı,
Evde kalmak hürriyetimizi çaldı,
Havayı, Güneşi elimizden aldı,
Hayat eve sığdı da ben sığamadım.

Fakir fukaranın perişandır halı,
Sofrasında ne kaymağı var ne balı,
Allah’tan başka yok tutunacak dalı,
Hayat eve sığdı da ben sığamadım.

Allah istemeden hiç yağmur yağar mı?
Asırlık çınarlar da eve sığar mı?
Sabah olmayan yer de güneş doğar mı?
Hayat eve sığdı da ben sığamadım.

Iki ay oldu evde kapalı durdum,
Eski günlerin hep hayalini kurdum,
Telefonla dostlardan hal hatır sordum,
Hayat eve sığdı da ben sığamadım.

Evde sersem gibi dolaşmaktan bıktım,
Ikide bir kapıdan dışarı baktım,
Şükür Allah’a karantinadan çıktım,
Hayat eve sığdı da ben sığamadım.

Şair Ebuzer ÖZKAN