Ümmetin Yolculuğu

Uyanacak ümmetin sessiz sesleri,
Ellerinde bembeyaz güvercinlerle.
Şükreden dualarla, bu yolun yolcuları,
Saf saf şehadet içindir yolculukları.

Garip garip bükme boynunu,
Allah desin dilindeki bütün sözün.
Kelamıyla kuşanmış bütün bedenin,
Yolu şehadet yoludur, yolcusunun.

Derin uykular bitiyor, uyutanlar korkuda,
Toplanmış hak gönüllüleri.
İman ile kavrulmuş destanlara ayan,
Hay’dan geldik, Hu’ya giden yolculukta.

Bu ümmetin göçük duvarları sizi bekler,
Bir yerde, her yerde onarılacak sancılar.
Silinecek o haykırışlı gözyaşları,
Uyanmış yolun yolcusu, yolcularla.

O sadıklarla başladı bu yolculuk,
Tabeyin’le birlikte takip edildi bu yol.
Ne can, ne mal, ne şan derdinden,
Hak’ka hakça giden bu yolculuk.

Silinmedi zulmün hafızasından,
Ulubatlı’nın burca diktiği sancağı.
Surlar yıkılıp ümmete mescit oldu,
Hak’kın adaletine uzadı yolcularıyla.