ana sütü gibi ak
düşleri gibi doğurgan
göğü gibi engin mavi
darı gibi renk renk
ana’dolu
her yanı y’anar
bildiğin mum
biri de ben
dar caddelerin kalabalık yalnızlığı
dolanır tanıdık bir yüze hasret
tiril tiril titreyen bir yalnızlık
caddenin boş vitrinlerinde
boy gösterir
o bile yabancı
o bile el
biride sen
balkonda halı silkeler
tüm birikmiş öfkeyi içinden atar gibi
yur yur sakızdan ak
geçmişin karadan ökçesini asar sılaya
ak bayraklar gibi
biride biz
sofralara neşe giydiren mayıs gülü
ocağa üç çeşit sevda koyarız
ana ,evlat ,torun
üç nesil içli içli pişer
kah güler
kah ağlar
kah patlar
pişeriz
umudu güneşe asar
bekledikçe kaynar
gün geceye kavuşur
artık tutunmaz
taşar
yarının geç kalmak gibi bir huyu
sokağa asılan günü
saksıda küsen çiçeği
yüreğin çaydanlıkları
taşmadan
hatırla
kafanın içinde beynin
ayakkabılarının içinde ayakların
hadi yüreğinin sesini dinle
bırak ayakların götürsün bedenini
ana’dolu her yanı y’anar
bildiğin mum
kiminin kapısı var açanı yok
kiminin beklediği var geleni yok
sen yürek zilini çal bir hele
kapının ardında bekleyen ana’dolu
Sibel Karagöz