Üretim de neymiş, üretsin köylü!
Ben babalar gibi, alır satarım!
Eğlenmek varken hep, ağalı, beyli;
Nerden çıktı sanki şimdi bu tarım?

Öyle kar yağdı ki, ardıçlı dağa!
Terk etti dağları, yaşlı tosbağa…
Doydu yosunlara, yeşil kurbağa;
Çiftçi der; “söyleyin, nasıl yatarım?”

Kurak olur, susuz kalır ovalar!
Tüm köylümüz, ellerinde kovalar!
Ürün yok, ne yer ne içer yuvalar?
Bu yarayı bilmem nasıl otarım…

Mazot, gübre, ilaç, ateş pahası!
Köy dağılmış, boş kalmış tüm sahası!
Arıyorsan köyde ömrün en hası;
Desteksiz köylüyü nasıl tutarım?

Arpayı, buğdayı bambul biçiyor!
Nohuttan, üzümden, bulut geçiyor!
Her yıl üç-beş hane, köyden göçüyor!
Bu gidişle, bu tapuyu yırtarım…

Devlet destek vermez, çiftçi perişan!
Bereketli yıllar, katar şana, şan…
Kırk yılda bir bolluk vermezse Zişan;
Sonra meteliğe, kurşun atarım…

Tarımda görünen, durum aşikâr!
Beyimiz az değil, epey sitemkâr!
Köylüm kanaatkâr, köylüm fedakâr!
Bense şeyda bülbül gibi öterim…

Haydi, virüs gitti, kaldık dımdızlak!
Elde avuçta yok, olduk mu dazlak?
Artık bundan böyle, söyleriz bozlak!
İşte ben o zaman, yere batarım…

Antalya-2020/05

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Sadece rant diye gören toprağı,
Yeşertmez bahçede dalı yaprağı,
Neylesin köylüyü donu yıprağı,
Ben alırım diyor kendim satarım;.......................sakaogluhasankarakucuk

Köylüyü hor gören, gün ü gün yeren,
Köylünün sırtından, sefahat süren,
Mazota, gübreye, destekler veren;
İsteyene yine kendim çatarım!.........................................................Ozan İlo