Ekmeğimiz gamdır suyumuz keder
Söyleyin dostlarım yaşamak mı bu?
Cehennem misali yakıyor kader
Söyleyin dostlarım yaşamak mı bu?



Ervahı ezelden gülmez yüzümüz
Hasretle yollara bakar gözümüz
Ruhsuz bir bedenden farksız özümüz
Söyleyin dostlarım yaşamak mı bu ?


Küçücük bir hayâl kurarsın olmaz
Çektiğin çilenin vadesi dolmaz
Canını sunarsın azrail almaz
Söyleyin dostlarım yaşamak mı bu?



Öyle bir bezmişim dünya işinden
Ne suyun isterim nede aşından
Kirpiğim usanmış gözüm yaşından
Söyleyin dostlarım yaşamak mı bu?


Sefayı sürecek hayatımız yok
Şükrüne değecek sıhhatimiz yok
Bir nefes almaya takatimiz yok
Söyleyin dostlarım yaşamak mı bu?


Her ümit yolunun sonunda hüsran
Dört yanımı sarmış kapkara hicran
Kalmamış kullar da zerrece vicdan
Söyleyin dostlarım yaşamak mı bu?



Feleğin hançeri değer canıma
Zulmünü zerk eder her bir anıma
Sanırsın damarım küsmüş kanıma
Söyleyin dostlarım yaşamak mı bu?



Göklerden kar gibi yağıyor zulüm
Dalında açmadan kuruyor gülüm
Dilimde tek bir söz "Nerdesin ölüm"
Söyleyin dostlarım yaşamak mı bu...