Aklımın odaları fakirhane bugünler.
Gözlerimde bir gizem, yüreğim altıpatlar.
Dışarıya çıkmaya yok bahane bugünler.
Beş duyu beşide bir, kapalı bütün hatlar.

İki oda bir salon, ev şahane bugünler.
Tasalar, endişeler biri ikiye katlar.
Kalemim gece gündüz, postahane bugünler.
Yazıp postalamayla, geçip gider saatler.

Ekmek ve pasta ile doldu hane bugünler.
Nasıl beğenilmez ki, o nefaset o tatlar.
Maşallah bizim mutfak, pastahane bugünler.
Bukadar yemelere, mide dayanmaz çatlar.

Dumansız cigaramız buhurhane bugünler.
Eğer sarabilseydik tükenirdi tüm otlar.
Özgürlüğü özlemek şifahane bugünler .
Işığı bir görülse, açılmaz mı kanatlar?

Kul Fikret’im derdin ne sefahane bugünler.
Bir bedeldir öderiz, yaşandı kabahatlar.
Kim demiş ki dellendik, tımarhane bugünler.
Eden bulur demişler, boş değil nasihatlar.

Mehmet Fikret ÜNALAN
21 Nisan 2020 Saat 01.10
Karantina günleri
Güzelçamlı/Kuşadası