Ayrılıklar,
ısmarlanmayan paketlerdir hayatımızın
Elimize tutuşturulan
Ve ellerimizi yakan!
Bitmeyen bekleyişlerin sorgusuz kabullenişi
Bir de yüreğimize hükmeden sonsuz krizi
Ayrılıklar, demler acıları
Yıllanmış şarap misali
Sabır bir hiçtir, sabır bir geçiştir
Gecenin sessizliğiyle boğuşur
Sılanın olmadığı memleketlerde
Ve gurbet emzirir açlığımı
Aramıyorum hiç olmayan ve olmayacak vatanımı
Sana bıraktım sol yanımı
Hasretin zulmüyle kırılan kollarımı
Utana utana yüreğimi sarışını …
Başın göğsüme dayalı
Utrecht sokaklarını!
Ve narin ellerinle ellerimden tutum
Tekneye atlayışını …
Ayrılıklar,
Bazen isteksiz olur ölümün soğuk yüzünde
Yaşamın yazılmamış en derin tezinde
İç çeker yanlızlığım hasretinle …
Yanlızlığım ki suskun gece gibi
Örter üstümü ruhunun perdesiyle!
Ben de gelirken sana doğru yürüdüğüm meçhule
Düşecektir yüreğim
Hüzünün sermayesiyle üstüne …
Rüzgar getirecektir sana gözyaşlarımı
Ben yenilsemde!
Ayrılıklar,
Gitteikçe ağırlaşan yüküdür
Korkuların üstünde!
Yüreğe nükseder bir balyoz gibi
Güneş toplayan ellerinle
Senin alizen eser yüzüme
Ve yıldızları sayarım gözlerinde
Ufka dönüp bakarken
Ağlarım, ağlarım sessizce!
Senin adına şiirler türer kalbimde
Umut billur bir ışıktır
Bana uzak bir köşede
Damarlarım sızlar acıyla
Anılarımızın içine
Ayrılıklar ölümdür benim gözümde

H. Hüseyin Arslan - 18.04.2020