insanın kalemle ilişkisi yazmak için değildi
bilinç olmaksızın kayıt düşmek mağara duvarlarına
sevdiğinin ismi yanına kâlp çizmiyordu ilkel varlık atalar
sevgilisi renksiz ottu ve hayvanlar âleminde guru
bu somut tarihe sunumum
ya bizden yanasın ya komşu kabileden
kıvılcım çıkan taşlara sürttüm mızrağımı baltamı
çünkü
daha ölümcül oluyorlardı ete ve kemiğe karşı tabii vahşi hayvanlara da

dünler ile çarpılan
adı taş yazıt okuması soyut tarih
sevmeyi unutturan isyan
entrika talan veya yaratılan düşman
doğal felaketim tufanım batan gemiler yok olan medeniyetlerim
zelzele heyelan ve seller küçük kıyametim
senin takdirin miydı söyle somutlaşan tarih ?
hadi çizik at asırlara griplere veba’ya tabii açlıktan ölmüş çocuklara
terörist ruhlara
insanlığı dışlayan çıkarlara
savaşlara

ve adını salgın kucağında ölümcülsün diye anacak
yeniden doğacak güzel ve iyimser bebekler
ve yepyeni bir dünya kuracaklar

yazmak için dirensen korusan da felâket çanı çalacakları
seninle debelenecek çıfıt ’tarihin’ çöplüğünde satırları
yenileriyle mutlanacak dünya
fi tarihi diyecekler sana !!

inanın bu ilhâma-esine
ve tüm şiirlere
ve şairlere...