0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
948
Okunma
Güneş, Ay’ın ardı sıra
Biri gelir, biri gider
Ezelden böyle bu sıra
Gün doğunca gece yiter
Siyahtan sonra hep beyaz
Gelip, ortalığı aklar
Kışın sembolüdür ayaz
Onun, devamıda bahar
Bazen hasret, bazen vuslat
Hep diğerini kovalar
Yoksa , yaşanmaz bu hayat
Biri güz, biri ilkbahar
Vardır her derdin dermanı
Kendinde, ağacın kurdu
Kimse bilmezken Lokman’ı
Dermansızlar, O’nu buldu
Yaşam, ölüm iç içedir
Evvel doğum, ahir ölüm
Sonrası bir bilmecedir
Bu döngü, "İlâhî hüküm"
İbrahım Taşdemir
5.0
100% (1)
