Ne kadar uzman var, ne kadar usta
Ne yazacağıma, şaştım arkadaş
Hala da şaşkınım, ben bu hususta
Oysa ki ben çoktan, piştim arkadaş

Bak sayfama gelmiş, dün yine biri
Redifle doldurdun, diyor şiiri
Olmalıdır insan, sözünün eri
Yorum okuyunca şiştim arkadaş

Eyi belle dedim, dediğin eyi
Kayaya toslarsan alırsın payı
Bak dedim anlattım, cinas bu deyi
Vallahi peşinden, koştum arkadaş

Geldi hemen o an, yorumu sildi
Hata yaptığını, sanırım bildi
Bildiri kısmın da, bir adı kaldı
Gör ne hallere, düştüm arkadaş

Künyemi okuyup, bir bakar insan
Yıl iki bin yirmi, aylardan Nisan
Gel ders ver şiiri, biliyor isen
Vallahi doldum da, taştım arkadaş

Yaptığı yanına, kar mı kalıyor
İnsan kızdırmaktan haz mı alıyor
Neden böyleleri, beni buluyor
Düne kadar ben de, hoştum arkadaş

Lüzumsuz meyveli, ağaç taşlanır
Taş atarken, bazıları, haşlanır
Cinas bahçesi de, şiir beşlenir
Ben kendimi çoktan, aştım arkadaş

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ