3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
623
Okunma
Kimse bilmiyor, tükeniyorum
Sensizce ölüyorum
Gözlerimin önünde
Sessizce karışıyorum aşka.
Boyanmış gül rengi toprağın bedenine
Öylece kayıp giderken ellerimden
Bir adım bile atamıyorum kendime.
İçime işleyen sevdanın
Rayları mimlenmiş
İntihar eylemlerinden
Kurtaramıyorum yüreğimi.
Vagonları yokluğunla dolu
Trenlere ezdiriyorum bensizliğimi
Biliyorum çaresi yok, bu hastalığın,
Biliyorum yokluğum. yokluğuna vurgun..
Sami Arlan..
5.0
100% (1)
Cevap Yaz