26.03.07

"Hayatım cümlesinde gizli özne sanmıştım kendimi..."
Umutla,korkuyla,heyecanla,tüm saflığımla başlamıştım seni sevmeye..
Yeni bir günde,yeni bir yaşımda itiraf edebildim kendime.
Sanki 16’ma değil de 1yaşıma giriyordum.
İlk adımı o gün attım,o gün çözüldü dilim...
"Canım" dedim..Ama içimden!
Hergün büyüdüm,büyüdün içimde sende.
Her sabah uyandığında annesini arayan çocuklara döndüm
Sana acıkır,sana susar oldum.
Diyebildiğim üç kelimenin içinde de sen geçer oldun.
Derken biR gün kavuşum sana..Yani öyle sanmıştım.
Tam sarılacakken sana sımsıkı,uzaklaştın..!
Oysa sana sarılıp "beni bırakma" demeyi öyle çok istemiştim ki..
İlk defa babamı kucakladığım gibi..
Kendi dünyamda yaşar sanırken senin dünyanda kayboldum
Prenses uyandı uykudan,hayallerinden..
Yağmur çarptı suyu yüzüme ayulttı adeta..
Bir de baktım ki kocaman kız olmuşum!
Ne bebekliğim,ne güzelliğim,ne de saflığım kalmış.
Yeni bir dünyaya geldim sanırken karşımda yine sen!!
Olmuyor..Unutamıyorum..Çıkaramıyorum hayatımdan(çıkarmak istemiyorum).
Çekmiştim aşktan bir kere bir de nefes de olsa..Bırakamıyorum!
Koşuyorum sana hiç durmadan
Ama nefessiz kaldım artık.
Susadım sana...
Al beni kollarına hiç bırakma
Götür en derin sularına..
Göm beni mavi kuyularına bir daha çıkarma!
Nefesimi kes,ruhumu al..At beni bir mercanın kollarına..
Ve kalbimi yem et gurur dediğin küçük muhafızlarına...