Rüveyda. ٧bir çift gözün engin sularına kulaç atıyorum kıyısızlığımı sahiplen Rüveyda suların hükmünü yok sayan çocukluk günlerimde yüzümde kayısı çilleri, başımda bulut bölük pörçük uykularımda kuyuların kahrı içimde hep bir Yusuf dışlanmışlığı zindanın küfü dalga dalga ciğerimde pörsük abamda babamın kokusu yanağımda annemin narin öpücükleri yüreğimde közlenmiş sevdan güneşin doğuşunu izlediğim yaz günlerinde karanlıktan turuncuya dönüşen gökyüzünün eflatun kuşlarını görürüm gözlerinde gözlerin kadim çağlar yangını bakamam doyasıya ölürüm Rüveyda aslı yok Rüveyda yeni ay dönümlerinde parlayan yıldızların bozkır akşamlarında çiçeklenmesi bir rüya ertesi şimdi kuyuda gördüklerim saçlarının kokusuyla sarhoş olduğum günlerin yedi renkli matemini yaşıyorum bir çift gözün engin sularına kulaç atıyorum kıyısızlığımı sahiplen Rüveyda 07042020 Barış Çiçek |
sonra "yedi renkli matem" tamam baya afilli cümle de neden "günlerin" oluyor bu yedi renk? bir günde 7 renk mi var?
yakışıklı cümleler bulmuşsunuz fakat bağdaşmıyor maalesef kopuk ve uzak, bütüncüllük önemli ki aksın,yormasın, sıkmasın.
olmuyor olmuyor olmuyor
oldurun bir zahmet de
iyi şiirler okuyalım
saygılarımla efendim