Bazenlerimin arasından çektiğim bir ahtı bu günün ilk ışıkları
Ben kimim ? anlam veremediğim bir sefa karşımda
Sakalım diyorum artık yok bilmiyorum neden kestiğimi
Önce herşey normaldi aynanın karşısına gectim öle birden oldu
Aynaları sevmezdim kırdım zaten,uğursuzluk gelirmiki başıma?
Belliydi aslında taaa geceden saat üç’ü beş geçiyoken bes belliydi
Geceden yere attığım yastık yorganla başladı bitmeyen sanrılarım
Uğultular üzerine kılıf geçirdigim, yastık yorgan çarşafları da gizleyemedi ruhumu.
Soluk soluğa bir yerlere yetişmek için koşuşturan bu ruhunu kaybetmiş beden de kim
Zaten hiç bir işini ha oldum olacak dememiş sırt dönmüş
Dört yapraklı yonca arayıp durmuş
Kime sorsam bilmiyor çıkaramıyor hakkat ben kimdim ki ?
Tanıyan yokmu bir kişi bile yeter di aslında
Dünya bir parantez içinde dolanan bir ben noktası olmayan
Aslında ben varımda siz mi yoksunuz
Ben sefa ve buradayım varlığımın yansıyan sureti burada
Peki ben buradayken siz neredesiniz.