Ben de hiç ağlamak istemezdim,
Uzaklardan da uzak giderken böyle.
Hiç ağrılı şiirler yazmak istemezdim
O uzak gurbetin akşamlarına.
Zaman şimdi en korkulu şarkısını söylüyor...
Ama sen,bin defa umut verdin yüreğime
Bu gün unuttum tüm acıları sözlerinle.

Ama ayrılıklar yıkıyor içimde sevinçleri,
Ben şimdi yıldızlara anlatıyorum seni,
Sen,yabancı dilden şarkılar ortasında
Kim derdi ayrılıktan yana şiirlerimiz.
Ben hiç oturup akşam bitimlerinde...
Ağlamak istemezdim böyle
Gülmeyi getir gözlerime
Bu ayrılıklar bıçak gibi oturmuş
Kirpiklerimize.

Buz tutmuş akşamların,ayrılık şarkılarında,
Acı dolu melodiler ağlaşır.
Yokluğun geçer dop dolu, göz bebeklerimden,
Sensizliğim bir hüzünlü roman olur
Ve ayrılık yağmurları yağar gözlerimden.

Akşamları sesini duyarken,ararken karanlığın içinde,
Bil ki, unutulmuş bir hıçkırık sesindeyim.
Ve anarken geçmiş anılarımızı yeniden
Yaralı bir kuşun yaşama hevesindeyim.
Beni ararsan gözlerindeki sıcak yaşlarda
Güneşin uğramadığı, o uzak kuytu ormanlarda
İçimizi yakan şarkılardayım,içimizi burkan.....

Hani yağmur sonrası renklere bürünür ya gök yüzü,
Ilık ikindilerin en güzel saatleri , hava sen kokan.
Bil ki ben oradayım; tuvalimde senli resimler
İçimde özlem,ben de aşk,ben de gözlerin var.
ben,ayrılığın en can alan yerinden vurulan kadın
GÖZLERİMDE,RUHUMDA BEN DE ADIN.

Aygün Deniz