4
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
724
Okunma
gökyüzüne şiirdi martı ise duygunun içtenliği...
ince kanatları yağmura renk
uçuşan rüzgara sarılmış titrek sesi
süzülmüş ki güne ve ağrılı zaman dilimi ile
gövdesinde ayrım kesiği
ve yüreğinde emanet cağın suskun bakışı
deryada uçmak ki en güzel alışkanlık anları
eser nazlı tüylerine ki
huyu ateşe isyan
bir ilk ki umursamaz gökyüzüne nede düşmelerine
alışır ki ölmesin alışır
ince ince yağmur dilimlerine
sesi kısık puslu kırılmışlık yankılarına
mevsim pençesinde koyu kalabalıkları
düş gün yemiş hafif şaşkın beyazlıkları
elleri ve bilekleri yok bir cinayet süsü gibi aldanışları
bir gözü kör aşık gibi
yedi kat semaha dalgın
siyah toprak ört üstünü
kara gökyüzüne dikilmiş
hüznün berrak alımlılığı
kanatlarında ise yamalı gölgeleri
-
-
-
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
