Belki meraktandı,
Ya da arayıştan.
Bir kaç yüz metre karelik,
Küçücük bir adaya,
Atıverdi kendini!

Dört bir tarafı
Uçsuz bucaksız deniz.
Mavi, masmavi!
Sağı, solu,
Önü, arkası,
Dalgalarla dövülür her daim.
Karışır birbirine gürlemeleri,
Sonsuz bir boşlukta yankılanır,
Bir şeyler anlatır gibi...

Küçücük bir kara parçasında,
Yürümek ister.
Her yol kısa,
Denize çıkar her sokak.
Dağ, bayır, dere yok,
Ova yok,
Vadi yok.
Kuşatılmışlık duygusuna kapılır!

İki bakkal, bir kahvehane ve manav.
Bir de lokanta var adada,
Rakı, balık, roka yaptığı,
Salaş ve virane.
Bu kadar hepsi.

O yürüdükçe,
Adımlarını sayar ada insanı.
Herkes tanıdık,
Herkes bilindik.
Akraba sanki.
Asılmak için ne bir güzel var,
Ne de laf atmaya bir yosma...

Genişleyemez, büyüyemez
O küçük ada.
Daraltır, bunaltır içini!
Bir gemi gelse,
Alıp götürse onu,
Dönebilse yeniden,
Alıştığı hayatına...

Ömer Adar-2017