YAŞANILIR GİDER İŞTE (670)

Bir yalnızlık hikayesi.
Yaşanılır gider işte.
Var oluşun tek gayesi.
Yaşanılır gider işte.

Canlara can değildir bu.
Bir heyecan değildir bu.
Yaşamaya meyildir bu.
Yaşanılır gider işte.

Evde isen duvar dostun.
Uyur iken yorgan postun.
Yaşamaksa yaşam kastın.
Yaşanılır gider işte.

Dışarısı kalabalık.
Öylesi var söz kabalık.
Dalga geçer der babalık.
Yaşanılır gider işte.

Kimi emmi kimi dayı.
Diye derler sözdür payı.
Bazısının gergin yayı.
Yaşanılır gider işte.

Sevgi nedir unutulur.
Kalpler ile aşk tutulur.
Ekmeğine aş katılır.
Yaşanılır gider işte.

Hüzün firar gönül yorgun.
Bakış sönük ömür kırgın.
Kalp yüreğe olur dargın.
Yaşanılır gider işte.

Dilde kemik yoktur derler.
Tükenmez söz çoktur derler.
Tutmaz cemi hoştur derler.
Yaşanılır gider işte.

Dahası var desek n’olur.
Kalpler kendi yolun bulur.
Zayi Ozan sözün kalır.
Yaşanılır gider işte.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 20/03/2020 Cuma
Yayın : 22/03/2020 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1288238/