Hatırlıyor musun sevgilim o mutlu günü?
Hayranlıkla seyrediyordum gülüşünü.
Bastırmıştı güzelliğin o renk cümbüşünü.
Hatırla sevgilim, o ilk görüştüğümüzü.

Bir kafenin terasında oturuyorduk biz.
Bardaklarımız elimizde, çaydı içkimiz.
Gözgöze geldik biran, hiç çıkmadı sesimiz.
Sanki zaman durmuştu, çok mutluyduk ikimiz.

İlk görüşte aşık olduk biz birbirimize.
Gözler anlatıyor herşeyi, gerek yok söze.
Bakıştık saatlerce; dizdize ve gözgöze.
O an gömülmüştü sanki herşey, sessizliğe.

Gözlerin anlattığına kelimeler yetmez.
Aşıklar gözleriyle anlatır söz gerekmez.
Aşk ateşi düştümü; gönül ferman dinlemez.
Aşık olanın gözü, başka bir şey göremez.

İşte biz de böyle bir aşk yaşadık ikimiz.
Yalnız birbirimizi görmüştü, gözlerimiz.
Sanki durmuştu zaman, etraf ne kadar sessiz.
Şimdi neden böyle; sen mi bensiz, ben mi sensiz.

Hatırladın mı bana ilk aşkım deyişini?
Boynuma sarılıp, seviyorum deyişini.
Gözgöze gelerek ilk kez öpüştüğümüzü.
Hatırla sevgilim; aşkla çarpan kalbimizi.

Bana sen hatırla deme, hatırlıyamam ki,
Hatırlamak için, unutmak gerekmez mi ki,
Canım sevgilim; bir an bile unutmadım ki,
Her an ismin dudaklarımda, bir şarkı gibi.

Aşkımızı kalbime yazdım; sığmaz, taşıyor.
Hicran oku saplandı yüreğime, kanıyor.
Turani aşktan muzdarip, karalar bağlıyor.
Felekler yandı ahımdan, sevdiğim duymuyor.