HZ.İBRAHİM’İN GETİRDİĞİ 

İbrahim getir emaneti 
Az bulunan yitiği ve cenneti 
Dost olmanın gereği 
O sendin 
Geceye az kaldı dedin 
Yıldızlar parıldadı 
Ve parıldadı hayat 
Her şey yerli yerindedir artık 
Ve olan olmuştur 
Ne lütuflar olmuştur artık 
Ve getirdi emaneti getiren 
O ağır gelen emaneti 
Ki hiç kimse yüklenmedi 
İnsan yüklendi onu 
Çünkü o zalum ve cahüldü 
Göksel bir varlığı taşıdı zayıf omuzlarında 
Ve taşıdı sırtında tanrısal emaneti 

Dosta gitmenin yolu ve değeri 
Nasıl bilinir 
Halil olmanın gizi nedir 
Ve Adem ki en çok bunu bilendi 
Adem ki adanmışlığın belgesi 
Günahın ve kefaretin anıtı ve belgesi 
Ayartının ve kadının şeytan üçgeni 
O suhuflarda yazılan neydi 
Durup durup okunan 
Dönüp dönüp okunan 
Tekrar tekrar başa dönülen 
Bana çocukluğumu anlat 
Bana anlatılmazı anlat 
Saflığı ve temizliği 
Kirlenmemeyi ve kirlendikten sonra arınmayı anlat 
Ey büyük insan 
Ey büyük peygamber 
Büyüleniyor ve aşka yaklaşıyoruz 
Aşkla ve heyecanla yaklaşıyoruz 
Yeniden ve yeniden 
Bağlanmakla ve ayrılmakla yaklaşıyoruz 
Ayrılmakla ve tekrar bağlanmakla yaklaşıyoruz 
Allah’ın katında olan 
Ezelde alınan ahd-i misaktan 
Çocuklukta okunan ezber 
Ruhlar aleminde Elest bezminde 
Allah uzayı ve insanı bilir 
Sonsuzdur sonsuz olanı bilir 
Olmuşu ve olacağı bilir 
Onun gücü kudretindedir ey mülhid 
Din maskesi altında küfrünü gizleyen mülhid 
Sonra dini arkadan hançerleyen mülhid



HZ.İBRAHİM‘İN BAŞKALDIRISI 

1 
(İbrahim ve Nemrut) 
1 
İbrahim Harranlı İbrahim 
Babası put yapıcısı İbrahim 
Nemrut’un baş belası İbrahim 
Nemrut’un en büyük düşmanı İbrahim 
Azer put yapıcısı Azer 
İbrahim’in babası Azer 
Ve kahinler dedi 
Ey Nemrut senin sonunu getirecek bir çocuk 
Bu yıl doğacak olan çocuklardan biri olacak 
O halde öldürmelisin onları 
Daha küçükken 
Ne demişler 
Yılanın başını ezmeli küçükken 
Büyüyünce baş edilmez olur yılanlar 
Nemrut emretti 
Öldürün hemen 
Bu yıl doğmuş ve doğacak çocukları 
Öldürün ve güldürün benim talihimi 
Talih yıldızım yeniden göklerde yükselsin 
Söndürün o hayata göz açacak 
Yılan yavrularının yıldızını söndürün 
Değil mi ki onlar benim güvenliğim için muhtemel tehlike 
Bütün muhtemel tehlikeleri yok edin emrediyorum 
Yok, edin yok edin yok edeceksiniz 
Bana karşı gelen her şeyi 
Bana karşı gelme si muhtemel olan 
Ki ben evrenin en büyük tanrısıyım 
Sizin sizden öncekilerin ve sonrakilerin 
Kendimin bile tanrısıyım 
Yok, benden başka hiçbir Tanrı 
Olmadı olmayacak ve olamaz da 
Haydi, bakalım çıksın aksini söyleyecek biri 
Denileni yaptılar 
Emri aynen uyguladılar 
Zalimin yardımcıları zulmü ayyuka çıkardılar 
Aştı zulüm haddini aştı aşacak 
Artık haddini aşan zulüm son bulacak 
Değil mi ki her çıkışın vardır bir inişi 
Her inişin de bir çıkışı olacak 
Olmalı olmak zorunda 
İş bu kıssayı anlatmak 
Ve elden geldiğince parlatmak 
Bize zorunlu kılındı 
Anlatılacak 
İş bu hikayeyi anlatmak 
Bana borç oldu 
Anlatılacak 
Yok, anlatılmaz anlatılamazsa 
Bu kalem kırılacak 

İşbu girizgâhtan sonra 
Gelelim Nemrut’a 
Bildirelim haddini 
Bildirmeli 
En korkunç en yalı en şedit sözlerle 
Giydirilmeli giydirilecek 
O yıl doğan bütün masum ve zavallı çocuklar 
Öldürüldü 
O zalimin hışmıyla 
Boğuldu masum kanlar içinde günahsız çocuklar 
Günahının içinde Nemrut’un 
Yandı dünya cehenneminde masum çocuklar ve zavallı anneler babalar 
Hepsi Nemrut’un cehennemi içindi 
Gittiler Allah’ın sonsuz cennetine 
Vardılar cennetin en güzel yerine 





HZ.İBRAHİM‘İN BAŞKALDIRISI 
2 
İbrahim ve Nemrut 

Nemrut bu adı üstünde 
Nemrut acımasız zalim gaddar 
Kan bürümüş gözlerini 
Kan içmeye adamış kendisini 
Kan denizinde yüzmek işi gücü 
İşi gücü masumların kanına girmek 
Ama olmadı Nemrut olamayacak 
Elbette zulm sürmeyecek sonsuza kadar 
Sonsuza kadar sürmez hiçbir zulüm ey Tağutlar 
Elbet size karşı bir İbrahim gelecek 
Her Nemrut’un bir İbrahim’i olacak 
Her Musa’nın bir Firavunu 
Her Firavunun bir Musa’sı olacak 
Olmalı olması mukadder 
Allah zulme razı olmaz elbette 
Olmayacak 
Zulm ile devlet abat olmaz olmayacak 
Olmadı bu kez de 
Nemrut’un düşmanı büyüdü Nemrut’un evinde 
Büyüdüğü gibi Musa’nın Firavunun evinde 
Azer ki Nemrut’un veziriydi 
Put yapıyor duruyordu Nemrut şeklinde 
Ve insanları zorluyordu tapınmaya 
Bu putların önünde 
Onun tek işi buydu 
Buydu onun tek işi 
Zalime yardımcı olmak 
Azer’in karısı sakladı karnındaki bebeği kocasından 
Doğurdu onu bir mağarada ağladı acısından 
Büyüttü o’nu gizlice Azer’den ve Nemruttan 
Gün geldi büyüdü serpildi 
Büyücek bir çocuk oldu 
Artık ortaya çıkarmak gerekti onu 
Daha fazla sürdüremezdi bu sırrı saklamayı 
Başka yerden öğreneceğine 
Ondan öğrenmeliydi 
Dedi 
Bu senin çocuğun 
Azer kızdı öfkelendi 
Aldı götürdü onu Nemrut’a 
Al öldür bunu dedi 
Bu o kahinlerin haber verdiği çocuk 
Gizlice büyüttü onu bir mağarada sakladı 
İşte al bu senin düşmanın 
Benim ocağımda boy verdi 
Öldür onu ne istersen yap 
Ben sana tapmaktayım 
Ben senin emir kulunun sen benim Tanrım 
Tanrısın sen ne istesen yaparsın 
İster serbest bırakırsın bu diriltmek olur 
İster öldürürsün bu senin hakkın 
Nemrut dedi getir onu bana 
Onu itaat ettiririm ben kendime 
Azer tuttu elini küçük İbrahim’in 
Getirdi Nemrut’un yanına, 
Al işte bu senin kölen 
İter secde ettir kendine ister yok et 
Secde etmezse eğer halkın en büyük Tanrısına 
Nemrut dedi ey İbrahim 
Ben yeryüznün Tanrısıyım 
Senin annenin Babanın 
Hayır dedi İbrahim sen en ufak bir şey bile yaratamazsın 
Yalan söylüyorsun sen yalan 
Sen zavallı birisin 
Benim Tanrım Allah’tır 
O yemez içmez uyumaz 
Doğmamış ve doğrulmamıştır 
Oysa sen de bizim gibi 
Yiyor içiyor ve uyuyorsun 
Kadınlarla yatıyor çocuk ediniyorsun 
Benim Rabbimin hiçbir şeye ihtiyacı yok 
Oysa sen ihtiyaç duyuyorsun her şeye 
Yediklerini çıkartıyorsun 

Üşüyünce elbiseye yanınca serinlemeye ihtiyacın var 
Sen muhtaç sen zavallı sen aciz sen korkak birisin 
Şimşek çakınca korkuyor içki içince sapıtıyorsun 
Sen muhtaç sen zavallı sen aciz sen korkak birisin 
Ben böyle bir tanrıya inanmam 
İnanmam böyle aciz böyle zavallı bir Tanrıya 
Tanrı dediğin 
İhtiyacı olmaz hiçbir şeye 
Her şeyi o yaratır 
Noksanlıklardan münezzehtir münezzeh 
Senin gibi kahin sözüyle 
Günahsız çocukları öldürmez 
Kıymaz o zavallılara 
Korkmasaydın bunu yapmazdın 
Korkmasaydın böyle davranmazdın 
Tanrıya kimse zarar veremez 
O kadir-i mutlaktır 
Sen bana bile zarar veremezsin 
Bir yarar da sağlayamazsın 
Senin gücün yetmez 

Ahmet KEMAL 
12.04.15