Olmak yada olmamak vardı
Sömürmek yada sömürmemek avrupa için
Akifin dediği gibi
Bir gün hayasızca bir akınla geldiler
Çanakkaleye

Gururlu ve mağrurdular
Bir tarafta güneş batmayan imparatorluk
Bir tarafta bonaparte nin Fransası
Ve ismini,rengini,dilini bilmediğin onlarcası
Birde medeniyet denen kanlı katil

Ömürlerinde yenilğiyi tatmamışlardı
Gelirken
Ne seddülbahirne hamidiyeyi
Nede seni umursamışlardı Mehmet im
Emelleri akşam yemeğini payitahtta yemekti

Sen ise Mehmet im
Elinde bozuk tüfeğin
Yanında cephede tanıştığın kardeşin
Yarı aç yarı tok
Hayır hayır aç açına bekliyordun düşmanı
İçindende diyordunki
Halbuki dostça kardeşçe misafirce gelseler
Ama misafirliğe gelmediklerini
Hem sen hemde tarih biliyordu
Vüçütlarındaki karanlığı sana kusmak istediklerini
Anadoluna namusuna tek göz ağrına göz koyduklarını


Şafak sökerken alacakaranlık bir sabahta
Kusmaya başladılar nefretlerini
Gündüzler gece geceler gündüz oldu
Bazen sen düştün bazen yanındaki
Ama geçemediler Çanakkaleyi
Güneş onlar için battı
Çonkbayırında
Senin içinse yeniden doğdu
Onları koca ejderleriyle
Uçan karanlıklarıyla

Elindeki bozuk tüfekle şavaştın
Tüfek işlemez oldu süngü taktı
Oda olmadı çanını verdin

Verdin verdin verdin
Dirilip dirilip yeniden düştün toprağa
Damarlarındaki kan son damlasına kadar suladı
Yarım adanın susuz kalbini
Geçilmez dedirttin
Çanakkale

Geçilmez dedirttinya
Geçilmedi geçilemez Çanakkale
Bir tufan olup çöktün başlarına
Bu yenilğiyi ömürlerince unutmadılar

Ve şimdi Mehmetim
Yıllar sonra
Eger yEniden geliçek olurlarsa
İzin istiyorum senden

Senin Çarpışırken düştüğün tabyanın
İçinde çarpışarak düşebilirmiyim
Eğer bende ulaşabilirsem şehitlik mertebesine
Senin yattığın toprağa
Gömülebilirmiyim

SİZİN TÜM ŞEHİTLERİMİZİN ZAMANINDA DEDİRTTİĞİ GİBİ
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ
DEDİRTMEMİZE İZİN VERİRMİSİNİZ