I

Düşünsene mürid
Bana ne dediler
Dua edince tanrı
Küfredince bir şeytanın ayak izinde
Belki de pervaneyim ben
Kül
Ateş
Nehirlerin döküldüğü intiharım ben


II

Belirtmek
Oturup düşünmek, sonsuz varlık
Ölümlü ve gidişli
Bir düzineyi geri saymalısın mürid
En son halkanın oluşumunda
Bir dönüşüm başlar
Unutmalıyız
Unutmak geri çekilişin alzaymırıdır
Olgu var, hafıza yok
Kusurluluk yok
Beni bir atın uçmasına yükleme mürid
Nihayetinde olanak yok, şüphe yok
Stabil bir yağmur yağar..

III

Tohuma baktım
Bir gülün dikenine, evrensel anlam
Tarafsızlık mürekkebi yamultur mürid
Düşünsene bana ne derler
Yangınlar başlatmalı, çatlatıp tomurcuğun özünü
Güneşi çıkarmalı, uzanmalı karanlığa
Ağaç yaprağında çiy
Böceğin bedeninde garip hikayeler var
Biz insan!
Onlar içgüdü

...

Çıkarıp üstümü çıplak bağırıyorum
Öyle değil
Öyle değil
Biz kurtlanıyoruz
Tanrı bilmez, kurtlanıyoruz
Yukarı
Aşağı
Varlık, yokluk ve italik gibi

Düşünsene mürid sana ne derler...