Seni düşündüğüm zamanlar ancak unutuyorum,
Bütün kırgınlıklarımı.
Ve bir başka seviyorum hayatı, bir başka!
Bir başka yaşıyorum, bahar tadında!
Rengarenk ne güzel!
Sen yağmur oluyorsun sonra,
Ve apansız düşüveriyorsun, gönül toprağıma.
Bense güneşe karşı açan çiçekler gibi,
Ben ki sana susamış bin bir umutla.
Dedim ya düşüyorsun gönül toprağıma,
Köklerime kadar işliyorsun adeta.
Tepeden tırnağa senle doluyorum bir anda,
Sonra bir bakıyorum dalımda yaprağım da sen olmuşsun!
Ama yine nasıl oluyorsa alıyorsun,
Köklerimi, dalımı, budağımı benden.
Ve bir başka umutta yeşertiyorsun,
Benliğimi yeniden.
Ben ki gözlerinin o bulutsu beyazındaki,
O bir damla yaşa,
Bütün yağmurları seferber edecekken
Göz kapaklarımla
Sen yine güneş açtın ufuklarımda!
Şimdi yağma sırası bende,
Bak, yağmur nasıl yağarmış, bak!
Bak da gör!