BUZLU CAMLAR ARDINDA
Ah o geçip giden zamanlar
Her şeyi içip giden zamanlar Yıllar, aylar ve haftalar O kadar yakınlar o kadar yakınlar Sadece arada, buzlu bir cam var Bir de ruhumu çimdikleyen Derin, kıvrım kıvrım, upuzun Bir sessizlik ki öper beni Gözlerimden tuzlu tuzlu, hüzün hüzün Hiçbir uçak görmedim ben Kanatları çocukluğumdan daha geniş Ve hiçbir meydan görmedim ben Çocukluk ufkumdan daha açık Daha parlak, daha rind, daha meneviş Selam olsun çocukluğumda Bizi bir mahalle oyunuyla Kendimizden geçiren günlere O günler, ne günlerdi! Kimimiz kaptan olur, rüzgâr gibi eserdi Kimimiz canhıraş seğirtir Kıpkırmızı terlerdi Bir yandan babam ünler Bir yandan arkadaşlarım Biraz daha oyna ne olur Daha bitmedi oyun derlerdi. Sadece Düğün bayram değildi şen olan Kalplerdi, gönüllerdi Bir huzur raksederdi sinelerinde Anlayacağın… Çocukların Hem yüzleri hem yürekleri gülerdi O yokluğun çok olduğu günlerde Anamız ağlarken bize En çok güldüğümüzü Gözlerimiz söylerdi O günler ne şenlikli, ne güzeldi Ne kadar içten, ne kadar temiz, samimi Bir zaman dilimiydi, değil mi Mesut ÖZÜNLÜ |
Şiirde açıklamalar çok güzel taktim edilmiş…
Şiiri Okuyarak haz duydum...
Gelecekte Daha Nice nice güzel şiirlere...
..................................... Saygı ve selamlar..