Daha ne deyim ben, ey gönül sana
Taşa geçen sözüm, sana geçmiyor
Ömür nasıl geçti, bak yana yana
Nergiz bile artık, çiçek açmıyor
Taşa geçen sözüm, sana geçmiyor

Daha aldıran yok, göz de yaşıma
Küskünüm yıllardır, gönül kuşuma
Gezerim sahilde ben bir başıma
Müzmin yalnızlığım, gözden kaçmıyor
Taşa geçen sözüm, sana geçmiyor

Dertler her gün, bir biriyle boğuştu
Her gün yüreğime, çile yağıştı
Karardı hayatım, mevsim değişti
Kızıl güller bile, koku saçmıyor
Taşa geçen sözüm, sana geçmiyor

Sevenlere bir bak, ner de hakikat
Neler yapardım ben, görseydim fakat
Kalmadı bakışta, fer ile tâkat
On metre önümü, gözüm seçmiyor
Taşa geçen sözüm, sana geçmiyor

Karla kaplı her dem, yücede doruk
Sevdası üstüne, dosya kabarık
Nasıl uçsun garip, kanadı kırık
Figan da bülbülüm, daha uçmuyor
Taşa geçen sözüm, sana geçmiyor

Yaşanan tüm mazi, gelirken dile
Vuslat talebimi, bıraktım yele
Kendi ellerinle, sen sunsan bile
O buzlu badeyi, dudak içmiyor
Taşa geçen sözüm, sana geçmiyor

Lüzumsuz usandı, cilve nazından
Daha gitmen derim, senin izinden
Gönül, bu sende ki, inat yüzünden
Sanmayasın gece, uykum kaçmıyor
Taşa geçen sözüm, sana geçmiyor

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz