**Ölü Nefesler **
güneşin battığı yerdeydi gözler
ne -süt- kokuyordu nefesler ne de -cennet- gözler yağışlı geçiyordu yağmasın diye dua ediyordu gözler üşüyordu yalan yok ! kimse üşümüyordu sahipsizlik zindana bir yolluk olarak biçiliyordu sahipsizlik bir peygamber arıyordu toprağın altında binlerce masal yatıyordu her gün yeni bir acıyı bağrına basıyordu morardı gökler karardı hikayeler kar’ardı bütün yüzler makamındayız patlayan öfkenin bozulan dengenin zulmün ve şiddetin şiddet diyorlar hak diyorlar hak yiyorlar hukuk çiğniyorlar lanet kusuyorlar hafızasında şeytani düşler ölümle çelik çomak oynuyorlar sessizlikle çiftleşiyor diller soyun ey insan ! durma soyun benliğinden herkesin kendi balkonunda vardır elbet susmanın da lekeli bir rengi gözler duanın melekler katından geri çevrildiği yerdeydi göz gözü görmüyordu göz gözü doyurmuyordu göz göze bir uçurumun dibinden bakıyordu ne Allah’tan korkacak sıfatı vardı ne de bir halatı ne kadar da haklıydı şair; ’’herkesin biraz "faili" olduğu ’’meçhul" bir cinayetim şimdi’’ sebepler ölüyordu her şey ölüyordu ne manası kalıyordu ardında ne de ağlayacak bir anası _boran |
Yüreğine emeğine sağlık usta
___________________________________Selamlar