0
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
558
Okunma
Kendine yaklaşamadığım yerde iç’inin sesleri
Ha bire bahçeler kurup duruyor çocukluğunla
Annene benzeyen düş ağaçları sayıklıyorum göğ aynasında
Kalp ağrısı kentin kuyulaşmış ruhuna
Dinmeyen yaraları doğuyorum
Gözlerinin aitliği diyorum
Biraz telaşlı mısın ne
Biraz kavgalı
Tavan arası terliklerinden/
Sakladığın kendinden uyandı duvarlar
Ellerinin uçurumuna değse bir hayal
Kıs ışığın gülüşünden anlıyorum açıldığını pencerenin..
Biraz zayıfladın mı sen
Ellerin ne çok benziyor ellerime
Dik omuzlarında şehir yürüyüşü..
Öyle bakma bana
Yanında yeşil heyecan
B/ak...
Hadi çık ortaya
Aşıp dereyi
....
5.0
100% (9)